دوربینهای مداربسته بسته به نوع انتقال داده به دو دسته اصلی تقسیم میشن: آنالوگ و تحت شبکه (IP). دوربینهای آنالوگ دادههای تصویری رو از طریق کابلهای کواکسیال به دستگاه DVR ارسال میکنن. این سیستمها معمولاً هزینه پایینتری دارن، نصبشون سادهتره و برای پروژههای کوچک یا محیطهای مسکونی و فروشگاههای کوچک گزینهای اقتصادی محسوب میشن. اما محدودیتهایی دارن، از جمله کیفیت تصویر پایینتر، محدودیت در ارتقاء و نبود قابلیتهای پیشرفته نرمافزاری.در طرف مقابل، دوربینهای IP از طریق کابل شبکه یا حتی بیسیم دادهها رو به NVR منتقل میکنن. این دوربینها قابلیت پردازش داخلی دارن، میتونن از طریق اینترنت تصاویر رو انتقال بدن و در کنار اون از امکاناتی مثل تشخیص چهره، شمارش افراد، تشخیص حرکت و زوم دیجیتال بهرهمند هستن. مهمتر از همه اینکه کیفیت تصویرشون اغلب بالاتره و امکان توسعه در آینده فراهمه. البته نصب این سیستمها نیاز به دانش فنی بیشتری داره و هزینه خرید تجهیزات و کابلکشی معمولاً بیشتره.در انتخاب بین این دو، باید به عوامل مختلفی مثل بودجه، وسعت پروژه، نیاز به امکانات هوشمند، کیفیت تصویر و قابلیت گسترش آینده توجه کرد. بهطور خلاصه، سیستم آنالوگ برای پروژههای ساده و کمهزینه مناسبه و دوربینهای IP برای پروژههای حرفهای و بلندمدت با نیاز به عملکرد دقیق و امن.
تفاوت دوربین مداربسته آنالوگ و تحت شبکه

۰۷
خرداد